Ooit werden ze geïntroduceerd om onverwachte piekmomenten op te vangen, maar ondertussen is het dagcontract voor veel interimkrachten vaste kost. ‘Omdat het contract slechts voor die ene dag zekerheid biedt, hebben werknemers geen houvast op langere termijn’, zegt Piet Van den Bergh, juridisch expert van het ACV. Om het misbruik met dagcontracten te ontmoedigen, hebben sociale partners in de Nationale Arbeidsraad nu een akkoord gesloten.
‘Mensen die met dagcontracten werken, zijn vaker werkloos en kunnen bij ziekte niet terugvallen op gewaarborgd loon betaald door de werkgever. Om de samenleving niet langer met die kosten op te schepen, vragen we een extra bijdrage. Bovendien zorgen we er zo voor dat dagcontracten alleen nog bij noodzaak gebruikt wordt. Het mag dus geen businessmodel zijn, zoals nu wel vaak het geval is.’
Het gebruik van dagcontracten is dus nog steeds toegestaan, tenminste als de werkgever de noodzakelijkheid ervan kan aantonen. Bij het sporadisch gebruik worden er ook geen extra bijdragen aangerekend. Van den Bergh: ‘Pas vanaf 40 opeenvolgende dagcontracten per semester zal een werkgever vanaf 2023 een extra RSZ-bijdrage van 10 euro per dag moeten betalen. Als dat aantal opeenvolgende dagcontracten stijgt, zal ook het bedrag van die bijdragen stijgen. Zo loopt de extra RSZ-bijdrage op tot 40 euro per dag, bij meer dan 100 opeenvolgende dagcontracten.
